Televizyon Reklamcılığının Kısa Tarihi
Her şey radyo ile başladı
Yayın ilk olarak radyo şirketlerine satış aracı olarak geliştirilmiştir. Ancak ticari kuruluşlar, birçok hane halkının radyo istasyonlarını her gün dinlediğini fark eder etmez, bu aracı mesajlarını genel halka yaymanın bir yolu olarak incelemeye başladılar. Yayın döneminin başlangıcını işaretleyen bir etkinlik seçmek istiyorsanız, büyük olasılıkla 28 Ağustos 1922’de New York’taki WEAF istasyonu tarafından yayınlanan bir radyo programı olacaktır. Banliyö dairelerinde konut için on dakikalık bir reklamdı. O yıl Noel’de, birkaç büyük New York mağaza bu kavgaya katıldı ve mağazalarının reklamını yapmaya başladı.
1920’lerin sonunda, radyo reklamcılığı önemli ilerleme kaydetti. Şimdi programın sorumluluğunu üstlenen, uygun fiyatlı normal görüşme satın alan ve müşterilerine satan reklam ajansları hakim oldu. Ayrıca reklam ve programların yaratıcı yönlerini ele aldılar ve hatta belirli bir ürünü satmak için tasarlanmış tüm serileri oluşturdular. Bu çabalar, birkaç on yıl içinde başlayacak televizyon reklamcılığının ortaya çıkmasına zemin hazırladı.
Çağın Tek Sponsoru
Birleşik Devletler Depresyon ve II. Dünya Savaşı’ndan kurtulmak çok uzun sürdüğü için 1948’e kadar tam zamanlı yayın çalışmadı. O zaman, televizyon sayısının kütleye ulaşabilen bir ortam olarak kabul edilmesi gereken kritik kütleye ulaşması gerekiyordu. Televizyon tamamen yeni bir fenomen olduğu için – yani hem ses hem de hareketli görüntüler sunan reklam endüstrisi, bu arenaya ihtiyatlı bir şekilde girdi, çünkü müşterilerinin ürünlerini televizyonda tanıtmak için hangi yöntemlerin en iyi çalışacağından emin değildi. Başka bir deyişle, yine de radyo reklamcılığı olarak görülmeli, ancak eklenen resimlerle mi yoksa bir televizyon izleyicisine anlamlı ve etkili bir şekilde ulaşmak için tamamen yeni bir yaklaşım mı gerekli olacak?
Araştırma ve çok sayıda anketten sonra, reklam ajansları, güçlü bir mesajla tüketicileri çekmenin en etkili yolunun, bir şirketten bir ürün veya ürün yelpazesinin sunulacağı ekranlar oluşturmak olduğunu belirledi. Kraft Televizyon Tiyatrosu, Colgate Komedi Saati ve Coke Time gibi başlıklar da dahil olmak üzere 1950’lerin tipik televizyon şovları bu konseptten çıkmıştır. Radyoda olduğu gibi, bu televizyon programları reklam ajansları tarafından şu anda yaygın bir uygulama olan stüdyolar için değil, müşterileri için oluşturulmuştur.
Bir süre, bu uygulama müşteriler için çok iyi çalıştı. Ancak televizyon popülerlik kazandıkça ve daha fazla insan izledikçe, televizyon ağları iş yapma maliyetini artırdı (yani daha fazla göz küresi = bunları elde etmek için daha fazla toplam dolar) ve bu, ürün teslimatının maliyeti üzerinde artan baskı . televizyonda (artı yeni içerik oluşturmanın giderek artan maliyetleri) tüm tarafların ilişkilerinde büyük değişikliklere neden oldu: reklam ajansları, müşteriler / sponsorlar ve televizyon ağları. Sponsorlar için düşük maliyetli olmaya devam edebilmek için bu çok güçlü reklam ortamına bir çözüm bulmak gerekiyordu.
Concept Advertising Magazine çağına girin
NBC İcra Direktörü Sylvester L. “Pat” Weaver işe yarayacak ve ağlar için çok faydalı olacak bir çözüm önerdi. Televizyon reklamcılığının “dergi konseptini” tanıttı. Bu durumda, sponsorlar şovdaki süreleri (genellikle bir veya iki dakika) satın alacak ve tüm şovun sponsoru olmayacaktır. Bu fikir, gösteri için dörde kadar hayali bir sayı olan sponsorları mümkün kılacaktı. Bir dergi gibi, ağlar artık içeriği kontrol edecektir, çünkü hiçbir reklamveren belirli bir şovun “sahibi” olmayacaktır.
Tüm yeni fikirler gibi, Masison Avenue başlangıçta bu orijinal konsepte direndi, ancak küçük bir deneyden sonra, bu yöntemin Procter ve Gamble gibi markalarla bereket üreten çeşitli ambalajlı mal şirketleri için çok iyi çalışacağını buldular. Tide (çamaşır tozu), Crest (diş macunu) ve Jif (fıstık ezmesi) gibi heterojen gıdalar.
1960’a gelindiğinde, dergi konsepti daha önce olduğu gibi televizyon reklamcılığına egemen oldu. Belirli bir şovda kitlenin kimliğine güvenmek yerine, sponsorlar artık mesajlarını mümkün olduğunca çok tüketiciye ulaşmak için bir programa dağıtıyor. Reklam dolarlarını nüfusun daha geniş bir kesimine ulaştırmak, sponsorlar için çok etkili olmuştur. Daha önce belirli bir ağda her gün veya her hafta belirli bir zaman bloğunda engellendikleri zaman, şimdi mesajlarını görmek istedikleri zaman ve ağı seçebiliyorlardı.
Dergi reklamcılığı kavramının bu evrimi, gerçekten de son teknoloji televizyon reklamcılığının doğuşu. Tek istisna, televizyon reklamcılığının ilk günlerinde kullanılan sponsorlu şov modeline bir dönüş olan reklamdır.